Een aanvankelijk katholieke, later algemeen christelijke politieke partij in Duitsland, die bestaan heeft van 1871-1933.
De oorsprong van het Centrum, zoals de partij meestal werd genoemd, was de stichting van een katholieke fractie in de Pruisische Landdag (volksvertegenwoordiging) in 1852. Wegens haar plaats in die Landdag kreeg de groep in 1859 de naam `centrum'. Na de totstandkoming van het tweede Duitse keizerrijk in 1871 werd de partij in het hele land actief. Het Centrum droeg vaak regeringsverantwoordelijkheid, zowel in de keizertijd als tijdens de Weimar-republiek.
De aanhang liep na de Eerste Wereldoorlog terug, omdat begin 1920 de Beierse volkspartij zich afscheidde en een deel van de behoudende katholieken zich bij de Deutschnationale Volkspartei aansloot. Het Centrum kon aan alle regeringen van de Weimar-republiek deelnemen omdat de aanhang zeer heterogeen was: zowel industrie-arbeiders als leden van de burgerlijke middenstand, grootgrondbezitters en industriëlen waren in de partij vertegenwoordigd.
In juli 1933 werd de partij op last van de nationaal-socialisten ontbonden. De Christlich-Demokratische Union (CDU) was in zekere zin de opvolgster van het Centrum.
