Koning van Transjordanië (1946-51).
Abdoellah was de tweede zoon van Hoessein ibn Ali, de leider van Mekka. Na enige tijd lid van het Turkse parlement te zijn geweest, trad hij toe tot een verboden nationalistische Arabische organisatie. In 1916 nam hij deel aan de Arabische opstand tegen de Turken, waarbij hij werd gesteund door de Britten. Abdoellah ibn Hoessein werd in 1921 emir van Transjordanië, dat toen een Brits mandaatgebied was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij pro-Brits. Uit erkentelijkheid beëindigden de Britten in 1946 het mandaat over Transjordanië en maakten Abdoellah koning. In de eerste Israëlisch-Arabische oorlog slaagden zijn troepen erin de westelijke Jordaan-oever en Jeruzalem te veroveren. In december 1948 riep hij zichzelf tot koning uit van Palestina en Transjordanië. In 1950 gaf Abdoellah zijn koninkrijk de nieuwe naam Jordanië. Hij joeg hiermee veel Palestijnen tegen zich in het harnas, die deze naam als een erkenning van de staat Israël zagen. In 1951 werd hij door een Palestijnse extremist vermoord.
