Het gezicht of gelaat drukt de gemoedstoestand uit, die kan variëren van de lichtste emotie tot de heftigste geprikkeldheid, woede, wraakzucht en/of jaloezie.
Het gezicht of gelaat bezit dan ook een aantal belangrijke uitgangspunten, waaruit wij de gemoedstoestand kunnen waarnemen. Deze uitgangspunten worden gevormd door de, in het gezicht/gelaat aanwezige gezichtsonderdelen en –zintuigen:
a. Het hoofdhaar
Uit de kleur en de vorm van het hoofdhaar kan men de belangrijkste gevolgtrekkingen maken betreffende het karakter (= kleur) en de persoonlijkheid (= vorm) van de mens. Bij de kleur gaat het uiteraard over de eigen kleur van het haar. Geverfd haar of met kleur gespoelde haren wordt tot de haarvorm gerekend.
b. De schedel
Er zijn mensen die de menselijke schedel beschouwen als één van de belangrijkste schakels bij observatie. De schedel herbergt onze hersenen en volgens deze “deskundigen” gaat onze geest er in schuil. Juist vanwege dit feit denken zij dat een nauwkeurige bestudering van de vorm én de omtrek van de menselijke schedel een aanwijzing zou kunnen geven over de relatie tussen eventuele karaktereigenschappen.
Deze pseudo-wetenschap wordt aangeduid met “frenologie” (= schedelleer), doch uit echt wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de vorm én de omtrek van de schedel niets te maken heeft met mentale krachten of karaktereigen schappen. Mensen met grote hoofden zijn niet meer of minder intelligent dan mensen met kleine hoofden.
c. Het voorhoofd
Het voorhoofd geeft de mate aan van rust en onrust, van aandacht en nieuwsgierigheid, al naar mate het voorhoofd glad, gefronst of gespannen is; samengetrokken in heftige beroering en inspanning of somber en verteerd door kommer en verdriet. Het voorhoofd bedekt verder onze gedachten.
d. De wenkbrauwen
De wenkbrauwen bepalen het wezen, het temperament en de stemming van de mens.Bij het veranderen van de wenkbrauwen zal óók het totaalbeeld van de persoonlijkheid veranderen. De stand, de vorm én de loop van de wenkbrauwen verraden dus de karaktereigenschappen en de gemoedstoestand van de mens
e. De oren
Het menselijk oor geeft ons aanwijzingen omtrent het fysieke en psychische gevoelsleven van de mens. Als het linkeroor groter is dan het rechteroor dan domineert het verstand en de innerlijke krachten. Is daar in tegen het rechteroor groter, dan overheerst het gevoel en de uiterlijke krachten.
f. De ogen
De ogen zijn het symbool van de menselijke levenskracht en worden terecht beschouwd als de “ spiegels van de menselijke ziel “. De ogen zijn in staat zonder woorden boodschappen over te brengen en die ogentaal is belangrijk voor de ontwikkeling van de menselijke persoonlijkheid.
De indruk, die iemands ogen op een ander maakt, wordt niét bepaald door de vorm van de ogen of de wijze waarop de ogen in het gezicht zijn gesitueerd, maar door de blik van die blik.
Naast gevoelens en essentiële karakter- en wezenstrekken is het ook mogelijk bepaalde kwalen en ziekten via de ogen op te sporen (= iriscopie).
De kleur van de ogen kan ook van de ene op de andere minuut veranderen in verband met de menselijke bloedcirculatie in het hoofd en in het oog en de kleur op zichzelf is een kenmerk om bepaalde karaktereigenschappen te ontdekken.
g. De neus
De neus weerspiegelt de persoonlijkheid. Aan de neus is waar te nemen hoe de ander zich opstelt tegenover de omgeving en hij ‘tekent’ de menselijke geest: “ Zoals de neus is, is de mens “. Hoe symmetrischer de neus van vorm in het gelaat, des te harmonischer is de houding van de mens.
(De neus behoort precies 1/3 van het gezicht uit te maken)
h. De mond
De mond wordt tot de zone van het driftleven gerekend en de ideale mond komt overeen met 1½ of 2x de breedte van het menselijk oog.
De mondbewegingen geven de beste aanwijzingen voor het ontdekken van menselijke eigenschappen.
De mond zendt steeds bewust of onbewust karakter- en persoonlijkheidssignalen uit. Wij kunnen eerst dan een oordeel over de mond vellen als wij die gadeslaan bij het spreken, (glim)lachen, zingen en/of huilen.
Een goed teken is al datgene wat een harmonisch beeld schept. Gevaar dreigt wanneer de mond, anders dan normaal, een verwrongen aanblik biedt, waardoor de oorspronkelijke harmonie van de gezichtstrekken verstoord is. De mond kan dus heel wat verraden en wordt nog eens in ongunstige zin extra onderstreept wanneer de verhouding tussen boven- en onderlip verstoord is.
i. De lippen
De lippen, onderdeel van de mond, bepalen de opvallendste karaktereigenschappen van de mens. Zij zenden, bewust of onbewust, voortdurende signalen uit, waaruit men de eigenschappen kan aflezen.
Het is dus mogelijk door een nauwgezette beoordeling van de lippen de juiste conclusie te trekken betreffende het innerlijk leven van de mens.
De bovenlip kenmerkt het geestelijk innerlijk leven en houdt verband met de gemoedsaandoeningen en het zielenleven.
De onderlip vertegenwoordigt het gevoelsleven en heeft betrekking op het lichamelijke, de materie, het wereldse en het zingenot.
j. De kin
De menselijke kin bepaald in grote lijnen het type mens wat betreft zijn innerlijke (= geestelijke) en uiterlijke (= fysieke) energie.
k. De hals of de nek
De hals of de nek wordt wel eens beschouwd als het visitekaartje van de mens. De voorkant heeft een betekenis bij de beoordeling van het uiterlijk (= fysieke) leven, terwijl de achterkant aanwijzingen geeft omtrent het innerlijk (= geestelijk) leven. Er is nauwelijks een lichaamsdeel te noemen waaraan men de individuele verschillen tussen mensen zo goed kan afleiden.
