Lexicon van de Psychologie

N. Sillamy (1965)

Gepubliceerd op 22-02-2023

PERSEVERATIE

betekenis & definitie

herhaling of abnormale voortduring van een activiteit, terwijl de aanleiding tot die activiteit verdwenen is. Niet zelden blijven, wanneer men een gedicht of een lied leert, strofen of stukken melodie in ons hoofd hangen.

Voor psychologen zou dat overdreven lang voortduren van bepaalde houdingen of handelingen de manifestatie betekenen van geestelijke traagheid (→ Spearman) of van onvoldoende vlotheid bij de begripsvorming (Cattel). Perseveratie hangt af van zowel aangeboren als aangeleerde factoren. Normale mensen hebben de neiging tot perseveratie, welke vooral tot uiting komt in het moeilijk kunnen veranderen van gevestigde gewoontes; de duidelijkste tekens van perseveratie van bepaalde houdingen en van niet-loslatende gedachten zien we echter bij geestesziekten. → Volharding.