zenuwaandoening beschreven door de Engelse arts James Parkinson (1817) en gekenmerkt door een algeheel beven, een musculaire hypertonie en een verstrakte gelaatsuitdrukking. Ondanks de schijn van het tegendeel, beschikt de zieke nog over al zijn geestelijke vermogens.
Deze ziekte wordt veroorzaakt door microscopische letsels van de hersenbasis, welke van seniele of toxi-infectieuze aard zijn.
