overgang van elementen vanuit de ene naar de andere cultuur; onderlinge culturele beïnvloeding. Wanneer twee groepen individuen die tot een verschillende→ cultuur behoren, rechtstreeks en blijvend met elkaar in contact treden, vindt er een soort culturele uitwisseling tussen die groepen plaats, en neemt men een overdracht van bepaalde culturele kenmerken van de ene groep naar de andere waar.
In eerste instantie betreft het zaken van materiële aard (gereedschap, wapens, kleding), later zaken van maatschappelijke en tenslotte zaken van geestelijke aard, wat zich laat verklaren door nieuwsgierigheid, onvoldaanheid of het verlangen naar prestige. De aanvoer van nieuwe elementen heeft een reorganisatie van de reeds bestaande elementen én de intrede van een geheel nieuwe structuur tot gevolg. Zo zijn de negro-spirituals en de jazzmuziek, die ons vanuit de Verenigde Staten bereikten, culturele gevolgen van de blijvende toenadering tussen de voormalige zwarte slaven uit Afrika en de blanken in het Zuiden. Oorspronkelijk werd het woord acculturatie slechts gebruikt door → etnologen, maar thans gebruikt men het om iedere aanpassing van culturele aard aan te duiden, die het gevolg is van een verandering in het geografisch, maatschappelijk of beroepsmilieu. De integratie van immigranten in het land van vestiging (bijvoorbeeld de Ambonezen, die niet naar Indonesië terugkeerden) van officieren, die in plaats van een actieve functie in het leger een functie in het onderwijs krijgen te vervullen, vergt van dezen een nieuwe aanpassing en veroorzaakt talrijke problemen, waarvan dat van de acculturatie stellig het grootste is.
