Talentelling, bij een officiële volkstelling in België behoorde traditioneel een talentelling, die ondermeer bepalend was voor de heersende taal in de gemeente. Dertig procent anderstaligen betekende overgang naar een tweetalig bestuur.
De talentelling van 1947 viel in de Brusselse agglomeratie en in een aantal gemeenten aan de taalgrens door sociale druk en een anti Vlaamse stemming ongunstig voor het Nederlands uit. Dit had tot gevolg dat in 1954 een aantal tweetalige gemeenten Franstalig en een aantal Nederlandstalige gemeenten tweetalig werd. Bij de volkstelling van 1961 weigerden driehonderd Vlaamse burgemeesters tellingformulieren uit te delen. De talentelling werd hierop uitgesteld en in feite afgeschaft, want de volkstelling van 1970 kende geen talentelling meer. Wel werd in sommige Brusselse gemeenten een niet officiële talentelling georganiseerd.
