Proces waarbij (eerst). elektrische energie wordt opgewekt en (vervolgens). bruikbare warmte wordt geproduceerd uit dezelfde energiebron.
Deze term wordt niet officieel gedefinieerd. Hij wordt wel genoemd in de artikelen 8, derde lid, en 11, derde lid, Elektriciteitsrichtlijn: een transmissie- of distributienetbeheerder kan door de lidstaat verplicht worden om prioriteit te geven aan de inschakeling van een stroomproductie-eenheid die gebruikmaakt van warmtekrachtkoppeling.
In de Nederlandse Wet belastingen op milieugrondslag wordt een ‘installatie voor warmtekrachtkoppeling’ gedefinieerd. Dit is een installatie waarin aardgas wordt verstookt voor de gecombineerde opwekking van warmte en kracht met een totaal energetisch rendement van minimaal 60%, gebaseerd op de calorische onderwaarde van het gas. Onder het totaal energetisch rendement wordt verstaan de som van het rendement van de elektriciteitsopwekking en tweederde deel van het rendement van de productie van nuttig aan te wenden warmte, berekend op de onderste verbrandingswaarde van aardgas.
In de Belgische context beperkt deze definitie zich tot de gecombineerde productie van elektriciteit en warmte. Eventuele milieu-overwegingen komen aan bod in het kader van de ‘kwalitatieve’ warmtekrachtkoppeling.
Zie ook: distributienetbeheerder, C: stroomproductie-eenheid, C: transmissienetbeheerder.
Vergelijk: D: installatie voor warmtekrachtkoppeling, E: warmtekrachtinstallatie, E: warmtekrachtkoppeling.
