Een markt waarin de afnemers centraal staan.
Een markt die zich richt op wat de gasgebruikers willen.
De Gaswet beoogt de ontwikkeling naar een vraaggestuurde markt (MvA, EK 1999-2000, 26 463, nr. 210b, p, 4).
Als uitgangspunt voor het ontwikkelen van een vraaggestuurde markt geldt de wens van klanten, verbruikers en vragers van diensten. Naarmate voor hen de keuzevrijheid toeneemt zal meer concurrentie ontstaan. Immers, de verschillende aanbieders zullen in onderlinge concurrentie actief moeten inspelen op de wensen van de verschillende verbruikersgroepen; aanbieders die dan minder goed in slagen zullen marktaandeel verliezen. Dit zal onder andere tot gevolg hebben dat nieuwe diensten zullen worden aangeboden, een verbetering van de service zal plaatsvinden en lagere prijzen zullen ontstaan.
Overigens staat het creëren van een vraaggestuurde markt los van het zich al dan niet voordoen van een aanbodoverschot. Immers, in een vraaggestuurde markt gaat het niet zozeer om een toename van de vraag naar gas (die vraag is ook relatief inelastisch). Het gaat veeleer om het feit dat de afnemers voor de levering van gas bij andere aanbieders terecht kunnen. Dit betekent dat de afnemers wel daadwerkelijk iets te kiezen moeten hebben en dat de aanbieders toegang moeten hebben tot de afnemers. Met andere woorden, om afnemers te kunnen bereiken moet de aanbieder toegang tot de netten hebben.
In de Gaswet wordt hierin voorzien door middel van de regels met betrekking tot de onderhandelde toegang tot de gastransportvoorzieningen en de regels met betrekking tot de (tijdelijk). gereguleerde toegang tot de distributienetten voor zover het transport betreft van gas dat bestemd is voor beschermde afnemers, dan wel voor afnemers met een jaarlijks gasverbruik van minder dan 170.000 m³ (MvA, EK 1999-2000, 26 463, nr. 210b, p. 5).
Zie ook: afnemer, D: gereguleerde toegang, D: levering, D: onderhandelde toegang, D: toegangsregime.
Vergelijk: D: aanbodgestuurde markt.
