Een onderling afgestemde feitelijke gedragingen houdt een vorm van coördinatie tussen ondernemingen die, zonder dat het tot een eigenlijke overeenkomst komt, de risico’s van de onderlinge concurrentie welbewust vervangt door een feitelijke samenwerking (HvJ EG 14 juli 1972, zaak 48/69, Jur. 1972, p. 658; Kleurstoffen).
Parallel gedrag mag op zichzelf niet met onderling afgestemd feitelijk gedrag worden gelijkgesteld, maar kan daar wel een aanwijzing voor zijn (MvT Mededingingswet, TK 1995-1996, 24 707, nr. 3, p. 11).
‘Onderling afgestemde feitelijke gedragingen’ komt als term voor in het in artikel 6 Mededingingswet neergelegde kartelverbod en is door de Nederlandse wetgever overgenomen uit het Europees mededingingsrecht, meer in het bijzonder artikel 81 EG-Verdrag en de daarbij behorende rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen en het Gerecht van Eerste Aanleg.
Zie ook: kartelverbod, D: onderneming.
