[2002]
Het percentage van de maximale transportcapaciteit op een entrypunt, een exitpunt of een combinatie van entry- en exitpunten dat daadwerkelijk ten behoeve van gastransport wordt gebruikt (artikel 1, onderdeel c, Richtlijnen Gastransport 2002).
Deze term, die geen wettelijke definitie heeft, is door de DTe gedefinieerd in de Richtlijnen Gastransport 2002.
De benuttingsgraad geeft kortweg aan hoe intensief een bepaald punt in het net wordt gebruikt. Dit kan zowel een entrypunt, een exitpunt, of een combinatie van een entry en een exitpunt betreffen (kantpunt 28 Toelichting Richtlijnen Gastransport 2002).
Zie ook: entrypunt, D: exitpunt, D: loadfactor conversie, D: transportcapaciteit.
Vergelijk: E: benuttingsgraad.
[2003]
[In de Richtlijnen Gastransport 2003 is de definitie van ‘benuttingsgraad’ vervallen.]
De definitie van benuttinggraad is komen te vervallen, omdat dit begrip verder niet meer in de Richtlijnen 2003 wordt gebruikt (kantpunt 33 Toelichting Richtlijnen Gastransport 2003).
