de toegangspoort tot de luchtpijp, die afgesloten kan worden door het strotklepje. Dit voorkomt dat bij het slikken vreemde voorwerpen en vloeistof in de luchtwegen binnendringen.
Wanneer desondanks toch deeltjes in het s. terecht komen, worden deze door hevige prikkelhoeststoten weer naar buiten gewerkt. Het s. wordt gevormd door het ringkraakbeen en het schildkraakbeen en van binnen doorsneden door twee spierbanden. Deze kunnen door twee kraakbeenstukjes, die aan de achterkant van het ringkraakbeen zitten, minder of meer gespannen worden. Door veranderingen in de spanning van deze stembanden worden klanken gevormd, die we kennen als spraak of zang. Hier, tussen de stembanden, is de nauwste doorgang van het s. Van binnen is het s. met slijmvlies bekleed.
Ontstoken gezwellen en opeenhopingen, ook vreemde voorwerpen op deze plek kunnen een belemmering vormen voor de ademhaling. In noodgevallen moet onder het s. een snee gemaakt worden in de luchtpijp, die opengehouden wordt door een canule, totdat de hindernis verwijderd is.
