buiten de vaten stolt het bloed en scheidt zich in geleiachtige bloedkoek en bloedvloeistof (serum). De bloedkoek bestaat uit vezelstof, bloedlichaampjes en gebroken bloedplaatjes.
Stolling is een daad van zelfbescherming van het lichaam tegen het leegbloeden uit kleine en middelgrote verwondingen. In het bloed bevindt zich een ferment, dat speciaal gevormd wordt wanneer vitamine K voorhanden is. Door een stof die ontstaat wanneer de bloedplaatjes breken, wordt dit ferment bij aanwezigheid van calciumionen veranderd in de stollingsstof thrombine. Deze verandert de vloeibare vezelstof in vaste vezelstof en vormt zo de structuur, waaromheen zich het stollingsproces afspeelt. Wanneer d.m.v. oxaal- of citroenzuur kalk aan het bloed wordt onttrokken, kan het onstolbaar gemaakt worden; ook een uit lever en bloedzuigers gewonnen stof verhindert de stolling.
