hem in zijn nood bijstaan, verdedigen, zijn partij opnemen. De bres was oudtijds de opening, die de vijand in de wallen der belegerde stad maakte; op dit gevaarlijk punt trachtte soms één der burgers den opdringenden vijand tegen te houden.
Men zegt ook: op de bres, waarbij men dan boven de opening den toegang tot de stad verdedigde. (Bres is afgeleid van ’t Fr. brèche en dit van een Germaansch woord brekan = breken.)
