(volgus), i, m. zelden m.,
I. in ’t alg.,
a. eig., het volk = de grote massa, de mensen, het publiek, de gewone man; in de stad: vulgusque proceresque gemunt, Ov., non est consilium in vulgo, non ratio etc., Cic., disciplinam in vulgum efferre, Caes., exire atque in vulgus emanare, Cic., (dies) alter in vulgus ignotus, Cic., maar quod in vulgus gratum esse sentimus, algemeen, Cic. | in het leger: v. militum, armatorum, de gewone soldaten, Liv., in vulgus edit (maakt algemeen bekend) m. acc. c. inf., Nep., ne vulgi largitione centurionum animos averteret, Tac.
b. overdr., menigte, massa, hoop, aliud vulgus obaeratorum et clientium, Tac., v. densum (umbrarum), Hor., incautum ovium, Hor.
II. in slechte zin,
a. eig., de grote hoop = het gepeupel, sapientis iudidum a iudicio vulgi discrepat, Cic., quid oportet nos facere a vulgo longe longeque remotos, Hor., odi profanum vulgus, Hor.
b. overdr., de grote hoop = het gewone slag, servorum, mulierum, Ter., patronorum, Cic., volgus ab se segregat, het gewone slag van liefhebbers, Ter.
