I. vŏcis, f. eig., stem (van een sprekende), bona, Quint., magna, Cic., inflexa, hoge, Cic., tremebunda, Cornif. rhet., vocis contentio et remissio, Cic., vocem attollere vel summittere, Quint., vox horrenda edita (klonk) templo, Liv.; (van een roepende enz.), Valerium magna voce inclamat, Liv., enimvero voce est opus (ik moet roepen): „Nausislrata eed’’, Ter., nulla vox quiritantium exaudiri poterat, geen hulpgeroep, Liv.; (van een zingende), canere inclinatā ululantique voce, Cic.; (van dieren), boum, Verg., porcina, Sen.; (van het gepersonifieerde), rerum vox est naturae vestigium, Cic. | stem = de uitspraak, rustica vox quosdam delectat, Cic.
II. vŏcis, f. meton.,
a. het geluid, de toon (van stem of instrument), vocem mittere, emittere, zie mitto, I, b, emitto, I, b, soni et voces, Cic., numeri et voces et modi, Cic., Sirenum voces, gezang, Hor., vocum gravitate et cantibus pelli vehementius, Cic., bucina litora voce replet, Ov.; poët. in ’t alg. = geluid, klank enz., audimus fractas ad litora voces (pelagi), Verg., ad sonitus vocis (der roeiriemen) vestigia torsit, Verg.
b. woord, uiting, rede, dico Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox, id est quae res huic voci subiciatur, Cic., haec te vox non perculit? Cic., nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, Cic., quas hic voces edit, Cic., voces contumeliosae, Cic., carpi nostrorum militum vocibus, Caes., nescit vox missa reverti, Hor. | gebod, bevel, consulum voci atque imperio non oboedire, Cic. | spreuk, zinspreuk, formule, vooral = toverspreuk, -formule, voces sacrae, Marsae, Hor., sidera excantata voce Thessala, Hor., deripere lunam vocibus, Hor.
c. = sermo, rede, taal, spraak, Graia scierit sive Latina voce loqui, Ov., cum civem ex voce cognovisset, Iust.
d. woordaccent, toon, accentuatie, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic.
