Simplĭcĭtĕr

betekenis & definitie

adv. eenvoudig, overdr., kort en bondig, enkel, louter, sententiam referre, Cic., ludere eum, Liv.; eenvoudig = op en voor zich zelf, .tegenover coniuncte, Cic., en comparate, Cic.; kunsteloos, zonder omhaal, frondes s. positae, Ov., s. loqui, Cic. | in ‘t bijz., eenvoudig, eerlijk, onomwonden, s. et candide inimicitias ponere, Cael. in Cic. ep.