gen. ācum, acc. ācas, m. de Phaeaciërs, bewoners van het eiland Scheria (Corcyra, tegenw. Corfu), die volgens Homerus alle dagen weelderig en vrolijk leefden; sing., Phaeax, ācis, m. een Phaeaciër, pinguis Phaeaxque, spreekw. = weldoorvoed, Hor.
Daarv. Phaeācĭa, ae, f. het land der Phaeaciërs, het eiland Scheria (Corcyra) in de Ionische Zee. | Phacācis, cĭdis, f. Phaeacisch, subst., een gedicht op Ulysses’ verblijf aldaar. | Phaeācius, Phaeacisch, tellus, Corcyra (Corfu), Ov. | Phaeācus, Phaeacisch.
