nōlŭi, nolle
1. niet willen, nolo amplius quam centum iugera, Nep., ordinem publicanorum offensum nolle, Liv., c. inf., Cic., m. acc. c. inf., Caes., c. coni., b.v. nolo accusator in iudidum potentiam afferat, Cic.; vooral in de imperat. met een infln., b.v. noli putare, meen niet, Cic.; non nolle, niet afkerig van iets zijn, absol., Cic., of c. inf., Cic.; quod nolim, wat de hemel moge verhoeden, Cic., nollem, ik zou niet gaarne zien, Ter., Cic.
2. praegn., niet welgezind, - genegen zijn, alci, Cic.
