1. (subjectief) rechtvaardig; overdr., rechtschapen.
2. (objectief) rechtmatig, wettig, uxor, Cic., hostis, die het recht heeft oorlog te voeren, Cic.; neutr. subst., iustum colere, de gerechtigheid betrachten, Cic. | overdr., rechtmatig, gegrond; billijk; geregeld, in de vorm, bellum, Cic., proelium, Liv., iter, die men op één dag kan afleggen, Cic.; behoorlijk, toereikend, goed, numerus, Liv., exercitus, voltallig, Liv., altitudo, Caes., plus iusto, al te zeer, Hor., Sen., zo ook longior iusto, Ov., praeter iustum, al te zeer, Lucr.; plur. subst., iusta, ōrum, n. het behoorlijke, betamelijke, iusta tua, uw rechten of aanspraken, Ter., iusta praebere servis, Cic., ook = behoorlijke gebruiken, - plechtigheden, - formaliteiten, militaria, Liv., ludorum, Cic., inz. bij lijken, funebria, Liv., of exsequiarum, Cic., iusta facere alci, Cic.
