Cortex

betekenis & definitie

ĭcis, m. (bij dichters soms f.) bast, schors, schaal, omhulsel (van bomen, vruchten, dieren); in ’t bijz., kurk, gebruikt als stoppen, ook bij het zwemmen, vand. spreekw., nare sine cortice, geen toezicht meer nodig hebben, Hor., en van een lichtvaardig, onbestendig mens, levior cortice, Hor.