1. eig., steil; subst., arduum, i, n. steile plaats, steil punt, steile hoogte. | poët., aether, duizelingwekkend hoog, Ov., cedrus, zich hoog in de lucht verheffend, Ov., sese arduus infert (Tumus), hoog opgericht, Verg.
2. overdr., uitermate moeilijk, onoverkomelijk, zeer lastig; subst., arduum, i, n. het uitermate moeilijke, zeer moeilijk werk, nil mortalibus ardui est, niets is de stervelingen te hoog, Hor.
