ĭnis, m.
1. Apollo, zoon van Juppiter en Latona, broer van Diana, aan het hoofd staande der negen Muzen, alsmede van het orakel te Delphi, later als zonnegod vereerd.
2. overdr., = Baal, de zonnegod der Tyriërs.
Daarv. Apollĭnāris, e, tot A. behorende, hem gewijd, Apollinarisch, vand. Apollĭnāre, is, n. een aan A. gewijde plaats, het Apollinare; Apollĭnĕus, tot A. behorende, Apollinisch, van A. ; Apollĭnis prōmontōrĭum, een voorgebergte, ten N. van Utica, tegenover Sardinië.
