wordt veroorzaakt door de tuberkelbacil en verspreidt zich van mens op mens. Bijna iedereen raakt vroeg of laat met de tuberkelbacil besmet.
Deze besmetting verloopt zeer vaak onopgemerkt en is te herkennen aan het positief worden van huidreacties op tuberculine (reacties van Pirquet en Mantoux). Bij het doormaken van de eerste infectie worden antistoffen in het lichaam geproduceerd, die het individu minder vatbaar maken voor een volgende besmetting. De ziekteverschijnselen van tuberculose ontstaan door herbesmetting met grote hoeveelheden tuberkelbacillen. Uitbreiding van deze infecties wordt bevorderd door ondervoeding, infectieziekten enz. De ziekte kan genezen, dit duurt echter soms jaren. Voorn. bron van besmetting is de patiënt, die lijdt aan long-T., waarbij tuberkelbacillen worden opgehoest.
Ter bestrijding van de T. is het dus van het grootste belang alle bronnen van infecties op te sporen. Dit geschiedt vooral d.m.v. Röntgenonderzoek, georganiseerd door de consultatiebureau’s. Bestaat er kans, dat personen in het bijzonder blootstaan aan tuberculeuze infecties, zoals verpleegsters, medische studenten, zuigeling van tuberculeuze ouders enz., dan kan het nuttig zijn hen. voorzover hun Pirquet-reactie negatief is, te vaccineren met verzwakte tuberkelbacillen (B.C.G.) om dezelfde verminderde vatbaarheid te verkrijgen als na het doormaken van een eerste infectie. De sterfte aan T. is bij jonge kinderen gering; bij het ouder worden stijgt de kans. Op het platteland ziet men herhaaldelijk T. door besmetting met tuberkelbacillen van koeien of door het drinken van ongekookte melk. Bestaat er een tuberculeuze infectie in het lichaam dan is het mogelijk, dat bacillen via de bloed- of lymphbaan naar andere organen versleept worden en daar infectie veroorzaken (nieren, beenderen, hersenvliezen enz.).
