de procedure, die gevolgd wordt bij de opsporing en vervolging van strafbare feiten en voor Ned. geregeld is in het Wetb. v. Strafvordering.
Het strafproces wordt gesplitst in twee delen: het voorbereidend onderzoek en het onderzoek ter terechtzitting. Het voorbereidend onderzoek kan weer uiteen vallen in het opsporingsonderzoek en het gerechtelijke vooronderzoek. Het opsporingsonderzoek, dat ten doel heeft gegevens te verzamelen omtrent de vraag, of een strafbaar feit gepleegd is, en zo ja, door wie, is in het bijzonder opgedragen aan de officier van Justitie; het eventuele gerechtelijke vooronderzoek geschiedt door de rechter-commissaris. Heeft een gerechtelijk vooronderzoek plaatsgehad en is dit door de rechter-commissaris gesloten verklaard, dan zal de officier van Justitie hetzij de verdachte kennis moeten geven, dat hij hem niet verder zal vervolgen (buitenvervolgingstelling*), hetzij hem dagvaarden ter terechtzitting. Na afloop van het onderzoek ter terechtzitting wordt dit door de voorzitter gesloten verklaard en wordt hetzij dadelijk uitspraak gedaan, hetzij door de voorzitter mondeling medegedeeld, wanneer dit zal plaats vinden, doch niet later dan op de 14e dag na de sluiting van het onderzoek ter terechtzitting. Oordeelt de rechtbank, dat het tenlastegelegde feit bewezen is, dat het een strafbaar feit is en de verdachte deswege strafbaar, dan legt zij de straf op of de maatregel, op het feit gesteld.
Acht de rechtbank niet bewezen, dat de verdachte het hem tenlastegelegde feit heeft begaan, dan spreekt zij hem vrij. Acht de rechtbank het feit bewezen, doch niet te zijn een strafbaar feit of de verdachte deswege niet strafbaar, dan ontslaat zij hem van rechtsvervolging.
