(van Lat. sensus, zin, zintuig), wijsgerige kennistheorie, die alle kennis herleidt tot de zintuiglijke waarneming: verstandelijke kennis is niet wezenlijk verschillend van de zinnelijke ervaring (o.a. J.
Locke, Condillac). In de ethiek de opvatting, dat de lust, de bevrediging der zinnen, het hoogste doel en de laatste norm is voor het zedelijk handelen (de Epicuristen).