Oplichting

betekenis & definitie

een tegen het vermogen gericht misdrijf door middel van bedrog en misleiding en waarbij wederrechtelijke bevoordeling het oogmerk is. O. wordt in Ned. gestraft met gevangenisstraf van max. 3 jaar (Sw. art. 326); in Big. met gevang, van max. 5 jaar en geldboete van max. 3000 fr. (Sw. art. 496).