(O. M ), corps rechterlijke ambtenaren, als vertegenwoordigers der uitvoerende macht bij de rechtsprekende colleges geplaatst.
Hun voornaamste taak is de vervolging van strafbare feiten. Spelen ook in burgerlijke zaken soms een rol: het O.M. kan bv. een huwelijk stuiten, ontzetting uit de ouderlijke macht vorderen. In alle burgerlijke zaken, waarbij het algemeen belang betrokken is, kan het O. M. „conclusie nemen”, d.w.z. een advies aan de rechter uitbrengen; in de cassatieprocedure (zowel in strafals burgerl. zaken) is dit laatste zijn enige taak. In Ned. wordt het O. M. waargenomen: bij de Hoge Raad en bij een Gerechtshof door een Procureur-Generaal en enige Advocaten-Generaal, bij de Arrondissementsrechtbank door een Officier van Justitie en Substituut-Officier van Justitie en Substituut-Officieren, bij een Kantongerecht door Ambtenaren van het O.
M. Leden van het O. M. worden door de Koning benoemd; de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad is onafzetbaar, de overigen niet.In Belg. wordt O. M. waargenomen: bij Hof van Cassatie en Hoven van Beroep door Procureur-Generaal, bijgestaan door advocaten-gen. en substituut-adv.-gen.; bij Rechtbank ie Aanleg door Procureur des Konings en substituten; bij Politierechtbank door politiecommissaris (waar geen politiecomm. is door burgemeester of schepen, door burgemeester aangeduid met goedkeuring van de koning), soms door substituut-procureur des Konings; bij Militaire Hof door auditeur-generaal en substituten; bij Krijgsraad door auditeur en substituten.
