wijsgerig-religieuze beweging in de laat-Griekse tijd (ca 100 V.C.-200 n.C.), die teruggrijpt op de Pythagoras-traditie, vooral zoals deze in de late werken van Plato te vinden is. Voorn. vertegenwoordigers: Nigidius Figulus, Apollonios van Thyana, Noumenios van Apameia.
Ging later op in het Neoplatonisme.