het (Gr.-Lat.) ornament, of figurendecoratie, van interieurs door middel van kleine verschillend gekleurde dobbelsteentjes van steen of gegoten glas; indien van allereerste kwaliteit, onbeperkt houdbaar. In Hellenist, en Rom. tijd diende M. alleen voor vloerversiering, in de oud-Christ. en Byz. kunst muur- en gewelfversiering (hier met enorm rijk gebruik van echt bladgoud dat in het glasblokje werd ingesmolten; zo te Rome, Ravenna, S.
Marco, Venetië e.a.), door de Noormans-Saraceense kunst op Sicilië opnieuw toegepast; tegenw. nieuwe toepassing bij kerkelijke kunst.
