temidden der christologische tegenstellingen, die van de 4e tot de 7e eeuw de kerk beheersten, de leer, die in Christus, de Godmens, slechts één natuur aanneemt, waarin de goddelijke en menselijke natuur zijn samengesmolten. Op de z.g.
Roversynode te Efese (449) behaalde het M. de overwinning. Het concilie van Chalcedon (451) elde een nieuw symbool op, met de opvattingen van paus Leo I als grondslag, waarin het M. veroordeeld werd : in de ene god-menselijke persoon van Christus zijn beide naturen onvermengd, maar ook ongescheiden aanwezig. Keizer Justinianus trachtte tevergeefs de monophysieten te winnen, die overigens ook onderling verdeeld waren. Ten slotte heeft het M. geleid tot vorming van nationale kerken: de Syrische Jacobieten, de Koptische, Abessijnse en Armenische kerk.
