toestel om geluidstrillingen in electr. stroom om te zetten. Eerste bruikbare M., door Hughes geconstrueerd (1878), bestond uit op een klankbodem gemonteerde en door draden verbonden koolstaafjes, met batterij en telefoon.
De koolstof-M. is, zij het in gewijzigde vorm, nog steeds in gebruik. Een zuivere overdracht van het geluid geeft de condensator-M. van Wente (1917), met een membraan van veelal dun aluminium, op korte afstand van een tweede metalen electrode. Als de membraan gaat trillen, verandert de capaciteit van de zo gevormde condensator, wat electrisch geregistreerd kan worden. De electrodynamische M. bevat een licht metaalstrookje, dat in een magnetisch veld kan trillen (band-M.). Hierbij treedt in het bandje een electromotorische kracht van inductie* op, die daarna versterkt wordt. De jongste constructie is de piezo-electrische M. of kristal-M.
Zij berust op het piezo-electrisch effect. Wordt een kristal eenzijdig samengedrukt, dan treden vrije electrische ladingen op in voor- en achtervlak van het kristal. Als kristallen komen in aanmerking kwarts en Rochellezout.
