of feodalisme (feudalisme), benaming voor het middeleeuwse staatsbestel. Heeft zich in de tijd der Frankische koningen ontwikkeld uit de vazalliteit, d.i. een rechtsbetrekking tussen een heer (senior) en een vrij man (vazal) tot bescherming en dienstverlening (vooral bij oorlog), en het beneficium (later feodum, feudum of leen genoemd), d.i. een stuk grond door de heer aan zijn vazal geschonken tot diens onderhoud.
Later werden in plaats van grond ook ambten in leen gegeven (bv. ambt van graaf, rechter enz.), terwijl de verhouding tussen leenheer en vazal (leenman) erfelijk werd. Regeringsrechten werden zodoende behandeld alsof het private rechten waren en de leenman ging op zijn beurt grond en ambten in leen uitgeven. Het gezag over hele landstreken werd beleend, verpand of verkocht. Zo werd het Duitse Rijk in tal van staatjes verdeeld. Aan het L. kwam door de Franse revolutie definitief een einde.
