In de V.S. had men gedurende W.O. II reeds gewerkt aan de ontwikkeling van beeldoverdracht in kleuren en in 1946 werden reeds de eerste demonstraties gegeven.
Het principe is hetzelfde als bij de kleurenfilm: het beeld wordt nl. in drie primaire kleuren ontleed. Dit gebeurt door middel van drie iconoscopen*, die met gekleurde filters ieder een monochroom (éénkleurig) deel van het oorspronkelijke beeld aftasten. Een speciale schakeling zorgt dat de zender om de beurt de beelden afkomstig van de drie iconoscopen uitzendt. Men dient bij iedere beschouwing over K. te bedenken, dat niet de kleur wordt overgebracht, doch slechts de sterkte-indruk van het monochrome beeld. Aan de ontvangzijde worden de beelden normaal achtereenvolgens geprojecteerd, terwijl door een draaiende schijf met drie gekleurde filters telkens het licht van ieder beeld in de juiste tint wordt gekleurd. Het nieuwste systeem van K., dat in 1947 door de R.C.A. (Radio Corporation of America) werd gedemonstreerd, maakt gebruik van drie zendkanalen en drie ontvangkanalen.
De beelden, afkomstig van de drie ontvangers, die monochroom zijn, worden precies samenvallend op een scherm geprojecteerd. Een voordeel van dit ingewikkelde systeem is, dat een oudere televisie-ontvanger die niet voor kleurenontvangst is ingericht, toch gebruik kan maken van één der drie uitzendingen.
