(1) (Lat. initium, begin), handeling uit eigen aandrift of geschiktheid tot een dergelijke handeling;
(2) recht van I., de bevoegdheid der leden van het parlement, om zelfstandig voorstellen van wet in te dienen.
In Ned. heeft de Tweede Kamer dit recht sedert 1815; de Eerste Kamer mist het. T.a.v. bepaalde onderwerpen, o.a. het brengen van wijziging in de troonopvolging, het instellen van ridderorden, begrotingswetten, bestaat het I. niet.
In Blg. heeft zowel de Kamer als de Senaat het recht van I.
