register, waarin schuldeisers van de Staat zijn ingeschreven voor het bedrag hunner schuldvordering. Voor deze vorderingen worden geen obligaties uitgegeven.
Vindt zijn oorsprong in wet van 14 Mei 1814. Opnieuw geregeld bij wet van 7 April 1913 (S. 123). De inschrijvingen zijn overdraagbaar. Ten einde de overdracht te vergemakkelijken, zijn inschrijvingen op naam van administratiekantoren gesteld, die certificaten uitgeven aan het publiek. Tot het eind van W.O. II bestonden er 3 G.: een 2½ pct, een 3 pct en een 3½ pct.
De leiding berust bij Directie der G., gevestigd te Amsterdam. In kader der geldzuivering is ingesteld een „Grootboek 1946”, waarop men met geblokkeerde gelden kon inschrijven. De rente bedroeg 3 pct en tot 1 Maart 1949 waren de inschrijvingen niet overdraagbaar.
