De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Gepubliceerd op 07-06-2020

Frederik (Duitse keizers)

betekenis & definitie

Naam van Duitse keizers.

I, Barbarossa (Roodbaard) (1123-1190), uit het geslacht der Hohenstaufen. Werd 1152 keizer, 1155 gekroond. Ondernam vijf veldtochten om de steden in Lombardije te onderwerpen . Verwoest te 1162 Milaan, leed 1176 tegen de verbonden steden de nederlaag bij Legnago. Brak de oppositie van de Welf Hendrik de Leeuw en ontnam hem zijn lenen Beieren en Saksen. Verdronk 1190 in Cilicië, op de derde Kruistocht.

II, Hohenstaufen (11943250), regeerde over Duitsland 1215-1250. 1208 heerser der beide Sicilien. 1215 te Aken tot Duits koning, 1220 te Rome tot keizer gekroond. 1228 kruistocht naar het Heilige Land, 1229 koning van Jeruzalem, 1230 vrede met paus Gregorius IX, die hem in de ban gedaan had. 1237 overwinning op de Lombarden bij Cortenuova. 1239 opnieuw in de ban, 1245 door Innocentius IV afgezet. Wist zich toch als keizer te handhaven. Zetelde te Palermo op Sicilië, middelpunt van een gemengde christelijk-Islamietische cultuur, die F. ten zeerste bevorderde. Veel meer Italiaan dan Duitser, een der meest omstreden figuren der Middeleeuwen.

III, Habsburg (1440-1493), geb. 1415, keizer 1452. Verloor 1447 Milaan aan Sforza. De laatste Duitse koning, die te Rome gekroond is. Zijn zoon Maximiliaan huwde 1477 met Maria van Bourgondië, waardoor de verbinding tot stand kwam tussen de Habsburgse en de Bourgondische macht.

< >