(servituut), last, rustend op een erf (= onroerend goed) ten bate van een ander erf, waardoor de gebruiker daar meer nut van heeft. Het erf, waarop last rust, noemt men dienend erf, het andere heersend erf.
De E. is een zakelijk recht, dat gebonden is aan het heersende erf en alleen daarmee kan worden vervreemd. In Ned. geregeld bij artt. 721-757 B.W. De last bestaat in verplichting voor eigenaar of gebruiker van het dienend erf om iets te dulden of iets niet te doen. De wet noemt de volgende E.: uitzicht, licht, niet of niet boven zekere hoogte bouwen, waterloop, drop, gootrecht, inbalking, inankering, voetpad, rijpad, dreef, weg, waterleiding. Daarnaast zijn nog andere mogelijk. In Blg. zijn de E. geregeld bij artt. 637-710 B.W. Kunnen ontstaan uit natuurlijke ligging der erven, uit wettelijke verplichting of uit overeenkomst.
