samenvatting. Wordt in procesrecht in volgende betekenis gebruikt:
(1) schriftuur, waarin partijen in burg. proces haar beweringen ter kennis van de rechter brengen. Men onderscheidt C. van eis (uitgaande van eiser), C. van antwoord (gedaagde), C. van repliek (eiser), C. van dupliek (gedaagde), voorts incidentele C. en C. na enquête;
(2) advies, dat in cassatie-procedure het O.M. bij de Hoge Raad aan deze Raad uitbrengt, alvorens hij vonnis wijst, zowel in burg., als in strafzaken.