Alejandro M. (1825-1893), Uruguaans schrijver, de grootste figuur onder de 19e-eeuwse literatoren van zijn land, stichter van de nationale roman.
Miguel de — Saavedra, (1547-1616), Sp. schrijver, door zijn Don Quijote wereldvermaard, zoon van een heelmeester, bezocht het Jezuïetencollege, wellicht ook de Univ. te Scvilla. Vroeg bleken zijn door _ onbemiddeldheid geremde | dichterlijke gaven. Sinds 1570 soldaat, nam hij 1571 deel aan slag bij Lepanto tegen Turken, hield verminkte linkerhand over, geraakte 1575 met zijn broeder in gevangenschap van zeerovers, werd als slaaf naar Algerië verkocht en kwam pas na drie jaar (1580) vrij. Na terugkeer in Spanje zocht hij vergeefs naar materiële bestaansbasis, werd wegens
beweerde malversaties en onzedelijke publicaties enige malen gevangen gezet. Het
ongeluk gaf zijn sterke persoonlijkheid stempel van wijsgerige, met humor gezegende rust, diepe menselijkheid en goedheid, die zich in zijne werken weerspiegelen. Zijn eerste werk La Galatea (1585) is een soort herdersroman. Als toneelschrijver publiceerde hij 8 comedias en 8 entremeses. Zijn hoogste meesterschap bereikte hij echter in het episch prozagedicht. De 12 Novelas ejempldres (1613) zijn
toonbeelden van novellistische techniek. Tot schepper van de W.-Eur. prozaroman werd C. door zijn Don Quijote de la Mancha (1e dl 1605, 2e dl 1615), een lit. vinding en vormgeving van onovertroffen rang, volstrekt Sp. en toch van alg. menselijke geldigheid.
