afk. Cd, element verwant aan zink, soort. gew. 8,64, smeltpunt 320,9 C, kookpunt 7671 C.
Vindt toepassing voor de vervaardiging van laag smeltende legeringen en voor afdekking van ijzeren onderdelen ter voorkoming van roesten. Mag niet toegepast worden voor voorwerpen die met levensmiddelen in aanraking komen, daar cadmiumverbindingen zwaar giftig zijn.—, of Westonnormaalelement, standaardelement, waarop in de practijk de Volt gebaseerd wordt. Het bestaat uit een cadmiumamalgaamelectrode
waarboven zich een verzadigde cadmiumsulfaatoplossing bevindt en een kwikelectrode waarboven zich vast mercurosulfaat bevindt. Het potentiaalverschil tussen de negatieve cadmiumamalgaamelectrode en de positieve kwikelectrode bedraagt 1,0185 Volt bij 15° C. De temperatuurcoëfficiënt is zeer klein; 0,02 millivolt per °C. Voorloper van dit element was het Clark-element.