(fys. scheik.), verschijnsel dat polaire moleculen of brokken van moleculen (ionen) koppelen. Die koppeling is afhankelijk van temperatuur en concentratie.
Ze is altijd omkeerbaar.
Gepubliceerd op 07-06-2020
betekenis & definitie
(fys. scheik.), verschijnsel dat polaire moleculen of brokken van moleculen (ionen) koppelen. Die koppeling is afhankelijk van temperatuur en concentratie.
Ze is altijd omkeerbaar.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: