(17481825), Frans schilder. Na de dood van Boucher werd David president van de Academie.
Tijdens een verblijf in Rome (17751780) ontwikkelt hij zijn gevoel voor het klassicisme. In 1784 ontstond zijn beroemde schilderij: ’De eed van de Horatii’ (Louvre). Het doek valt op door het fraaie lijnenspel en legt de grondslag voor het Franse klassicisme. Van een soortgelijk gehalte zijn o.a. het ’Verraad van Leonidas’ (Louvre), ’De Sabijnse maagdenroof’ (Louvre) en ’Paris en Helena’ (Louvre). Als klassicistisch portretschilder excelleert hij in zijn beroemde schilderij ’Madame Recamier’ (Louvre) dat onvoltooid bleef. Zijn in 1793 geschilderde ’Dood van Marat’ is van een gruwelijke realiteit. Als hofschilder van Napoleon probeert hij op grote taferelen de roem van Bonaparte vast te leggen zoals in zijn historisch schilderstuk ’Kroning van Bonaparte’, zie negentiende eeuw – eerste helft – schilderkunst - Frankrijk.
