Franse stroming in de schilderkunst, rond 1865 ontstaan. De schilders wilden de atmosfeer en werking van daglicht op landschappen en voorwerpen weergeven, zoals die op een bepaald moment voor hen verschenen.
Ze wilden het vluchtige, de impressie van het moment vastleggen en dat deden ze door korte verftoetsen snel en spontaan naast elkaar te zetten. Ze gingen er vanuit dat kleuren op een afstand bekeken, zich voor het oog vermengen. Landschappen en andere voorstellingen in de buitenlucht werden ter plaatse - ‘en plein air" - geschilderd.
In Nederland werden de schilders van de Haagse School en de Amsterdamse impressionisten door de Franse impressionisten beïnvloed, hoewel hun werk door het gebruik van sobere kleuren en een eigen onderwerpkeuze een heel andere sfeer had. De naam van de stroming is afkomstig van een criticus die in 1874 het werk van de kunstenaars belachelijk wilde maken en hen naar aanleiding van een schilderij van Claude Monet ‘Impression, Soleil Levant’ (‘Impressie, Zonopkomst’) ‘impressionisten’ noemde. Maar al gauw namen de schilders, onder wie ook Edgar Degas en Auguste Renoir, de naam zelf over.
