ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Gepubliceerd op 18-05-2017

Gotiek

betekenis & definitie

Stijl in de middeleeuwse Europese kunst, volgend op de Romaanse kunst, vanaf halverwege de 12de eeuw. De Gotiek ontwikkelde zich in de kerkelijke architectuur, met name op hetTle-de-France, de streek rondom Parijs. Kenmerkend is de nadruk op verticale lijnen, licht en ruimte, en het gebruik van spitsbogen, luchtbogen en grote glas-in-loodven- sters.

Decoraties uit de architectuur, zoals pinakels en driepassen, werden ook toegepast in gebruiks- en kunstvoorwerpen. In de beeldhouwkunst smolten figuren in portalen en in het interieur niet langer samen met de architectuur, ze werden verfijnder en natuurlijker. Daarnaast bleef architectuurgebonden beeldhouwkunst bestaan, in de vorm van angstaanjagende duivels en fantasiewezens, bijvoorbeeld als gargouilles. De schilderkunst werd steeds gedetailleerder, met veel aandacht voor kleur, gedetailleerde weergave van materialen en gezichten en plooival van kleding. Het illustreren van manuscripten steeg tot ongekende hoogten. De Gotiek werd opgevolgd door de Renaissance. Zie Vlaamse primitieven, internationale stijl.