Aardewerk met tinglazuur, vervaardigd in Delft. Eind 16de eeuw vestigden vele majoli- cabakkers uit Antwerpen zich in de Nederlanden, wat een grote impuls voor de aardewerkindustrie was.
Met name Delft groeide uit tot een belangrijk centrum - in 1650 waren er meer dan 30 pottenbakkerijen gevestigd. Met de opkomst van het populaire blauw-witte porselein uit China ging men in Delft werken met dezelfde kleuren, decoraties en vormen, maar later ontwikkelde men ook eigen ontwerpen. Het Delftse aardewerk, faience, stond bekend om de fijnheid van het materiaal en de kwaliteit van de beschildering. Het werd soms ‘Delfts porceleijn’ genoemd, hoewel in Delft nooit porselein gemaakt is. Hoewel er ook aardewerk in andere kleuren werd gemaakt en er ook veel wit gebruiksgoed werd geproduceerd, is vooral het Delfts blauwe sier- aardewerk bewaard gebleven. Dit aardewerk was zo populair dat het in verschillende Europese landen werd geïmiteerd. ‘Delfts’ (‘Delftware’) is zelfs een soortnaam geworden die niets meer zegt over de herkomst van het voorwerp.
