Aardewerk dat helemaal bedekt is met wit tin- glazuur. Het glazuur wordt opgebracht op een vorm in biscuit, in het nog natte glazuur wordt de decoratie aangebracht. Voor extra glans wordt het voorwerp soms nog besprenkeld met loodglazuur, waarna het voor de tweede keer de oven in gaat.
Aan de klei wordt mergel toegevoegd waardoor een dunnere scherf mogelijk is. Voorwerpen worden gebakken in een koker op pennen, en niet op proenen. Dit soort aardewerk werd vanaf circa 1610 onder andere in Delft gemaakt. De naam is afkomstig van de Italiaanse stad Faenza waar al in de 12de eeuw pottenbakkers actief waren. Zie majolica.
