werkelijk

betekenis & definitie

bn., bw. (wezenlijk, inderdaad): een werkelijk gevaar; ze zijn werkelijk gekomen; mil. in werkelijke dienst, in actieve dienst; een kamerheer in werkelijke dienst; verg. i. b. d.; werkelijke schuld, staatsschuld, waarvan de rente werkelijk betaald wordt; zie i n t e g r a a l; als bevestiging: werkelijk, ik was er niet!