vermenigvuldigde, h. (1, 3), i. (2) vermenigvuldigd (1 talrijker maken, in aantal doen toenemen; 2 talrijker worden, in aantal toenemen; 3 rekenk. een bewerking verrichten, die een getal leert vinden, een bepaald aantal malen zo groot als een gegeven getal):
1. hij vermenigvuldigde het aantal zijner krijgers;
2. de vijanden vermenigvuldigen;
3. vermenigvuldig dat getal met 5; refl. zich vermenigvuldigen (talrijker worden): het mensdom vermenigvuldigde zich; onze moeiten vermenigvuldigen zich.
