m. termen, termpje (Fr. terme [Lat. terminus]: 1 woord, dat in een bepaalde wetenschap, kunst of vak een eigen, scherp omlijnde betekenis heeft; 2 rekenk. deel ener meetk. reden of van een reeks; samenstellend deel; 3 artikel ener wet; 4 premisse van een sluitreden; 5 termijn):
1. een technische term, een wetenschappelijke term;
2. de vier termen ener meetk. evenredigheid, b.v. in 8 : 9 = 16 : 18, zijn 8, 9, 16 en 18 de termen;
3. dat valt niet onder de termen dier wet, is niet begrepen in die wet; fig. in de termen vallen, daar zijn (geen) termen voor, in aanmerking komen, aanleiding geven tot;
4. zie syllogisme;
5. de term is verstreken; nog: in (of: onder) bedekte termen, niet ronduit.
